برخے اصطلاحات حقوقی:
#انفساخ: انحلال قهرے عقد را گویند. #مهایات: تقسیم منافع بر حسب زمان. #مجازات ترذیلی: مجازاتے ڪہ لطمہ بہ افتخار و شئون اجتماعے مجرم بزند. مثل محرومیت از حقوق اجتماعے. #تقاص: بہ این معنا است ڪہ داین حق خود را از اموال مدیون بدون مراجعہ بہ قاضے استیفا ڪند. #جعاله: التزام شخص بہ اداے اجرت معلوم در مقابل عملے اعم از این ڪہ طرف معین باشد یا غیر معین. #اخذ_بہ_السوم: یڪ نفر مالے را مے گیرد ڪہ معاینہ ڪند ڪہ اگر خوب باشد بخرد و اگر بد باشد نخرد. #ایلاء: سوگندے است ڪہ زوج یاد ڪند ڪہ همیشہ یا بیش از ۴ ماہ با زوجہ دائم خود مقاربت نڪند. #استفسار: تفسیر و توضیح خواستن. #معافیت: عفو از حق بہ معنے چشم پوشے از حق خود بہ نفع طرف است. #معاوضه: عقدے است ڪہ بہ موجب آن یڪے از طرفین مالے مے دهد بہ عوض مال دیگر ڪہ از طرف دیگر اخذ مے ڪند. #معوض: در عقد معوض مالے ڪہ از طرف ایجاب ڪنندہ دادہ مے شود معوض نام دارد. #سازش: تراضے (توافق) طرفین دعوے بر فیصلہ نزاع معین در دادگاہ و با دخالت دادرس. #سبب: خویشاوندے است بین دو نفر ڪہ بر اثر رابطہ زناشویے بہ وجود مے آید. #سفیه: ڪسے است ڪہ تصرفات او در اموال و حقوق مالے خود عقلایے نباشد. #سقوط: تنزل و از بین رفتن حق را گویند. #سڪنی: حق انتفاع هرگاہ بہ صورت سڪونت منتفع در مسڪن متعلق بہ غیر باشد، آن را سڪنے نامند. #سلطه: عبارت است از اختیار قانونے شخص بر اشیاء یا اموال یا اشخاص دیگر. #شخص_حقوقی: عبارت است از گروهے از افراد انسان با منفعتے از منافع عمومے. #شخص_حقیقی: بہ معناے شخص طبیعے است. #شخص_طبیعی: اشخاص انسانے را گویند ڪہ موضوع حق و تڪلیف هستند. #صداق: مهر. #صغیر: ڪسے ڪہ بہ سن ۱۸ سال تمام نرسیدہ باشد. #صلح: عقدے است ڪہ در آن طرفین، توافق بر امرے از امور ڪنند؛ بدون اینڪہ توافق آنها بہ عنوان یڪے از عناوین معروف عقود باشد. #صیغه: در عقود و ایقاعات تشریفاتے الفاظ معین را گویند ڪہ عقد یا ایقاع بدون آن الفاظ صحیح نیست. #ضامن: متعهد در عقد ضمان را گویند. #ضمان: بہ معنے عقد ضمان است و عبارت است از اینڪہ شخصے مالے را ڪہ بر ذمہ دیگرے است، بہ عهدہ بگیرد. #طلب: تعهدے ڪہ بر ذمہ شخصے بہ نفع ڪسے وجود دارد. #عرف: چیزے ڪہ در ذهن شناختہ شدہ و مأنوس و مقبول خردمندان است. #عطف_قانون_بہ_ماسبق: یعنے حڪومت قانون نسبت بہ وقایعے قبل از تاریخ وضع و نشر آن. #عقد: تعهد یڪ طرف بر قبول امرے ڪہ مورد قبول طرف دیگر باشد. #علت: امرے است ڪہ بہ محض وقوع آن چیز دیگرے بدون اینڪہ تأخیرے رخ دهد بہ دنبال آن واقع شود. #عوض: در معاملات معوض هر یڪ از دو موضوع مورد معاملہ را گویند. #عین: اشیاء مادے مستقل. #غش: از جرایم مربوط بہ تقلب در ڪسب است. #غصب: تصرف در مال غیر بہ نحو عدوان. #غیرمنقول: مالے ڪہ از جایے بہ جایے قابل انتقال نباشد مانند زمین و معدن. #قرض: عقدے است ڪہ بہ موجب آن یڪے از طرفین عقد مقدار معینے از مال خود را بہ طرف دیگر تملیڪ مے ڪند و طرف او مثل آن را از حیث مقدار، جنس و وصف رد ڪند. #شاهد: ڪسے ڪہ شهادت بر امرے مے دهد. #شبہ_عقد: عبارت است از یڪ عمل ارادے ڪہ قانون آن را منع نڪردہ و بدون اینڪہ عقدے منعقد شود، ایجاد تعهد در مقابل غیر ڪند. #شخص: ڪسے ڪہ موضع حق قرار گیرد، مانند انسان و شرڪت تجارے. #شرط: امرے است محتمل الوقوع در آیندہ ڪہ طرفین عقد یا ایقاع ڪنندہ، حدوث اثر حقوقے عقد یا ایقاع را متوقف بر حدوث آن امر محتمل الوقوع ڪنند. #قسم: گواہ گرفتن یڪے از مقدسات بر صدق اظهار خود. #قصد: مصمم شدن بہ انجام یڪ عمل حقوقے از قبیل اقرار، بیع و غیرہ. #قولنامه: نوشتہ اے غالباً عادے حاڪے از توافق بر واقع ساختن عقدے درمورد معینے ڪہ ضمانت اجراے تخلف از آن، مشخص است. #قیم: نمایندہ قانونے محجور ڪہ از طرف مقامات صلاحیتدار قضایے در صورت نبودن ولے قهرے و وصے او تعیین مے شود. #گرو: مترادف رهن است. گرودهندہ، راهن و گروگیر، مرتهن است و گروگان عین مرهونہ را گویند. #مؤجل: تعهدے ڪہ انجام دادن آن، مشروط بہ رسیدن اجل معین باشد. #مأجور: بہ معناے عین مستأجرہ استعمال شدہ است. #ماترڪ: مالے ڪہ با فوت مالڪ آن و بہ حڪم قانون بہ وارث تعلق گیرد. #مالڪ: صاحب ملڪ، صاحب مال غیرمنقول، صاحب اراضے و صاحب سرمایہ در عقد مضاربہ. #مالڪیت: حق ا ستعمال، بهر ہ بردارے و انتقال یڪ چیز بہ هر صورت مگر در مواردے ڪہ قانون استثناء ڪردہ باشد. #مایملڪ: قسمت مثبت از دارایے شخص را گویند. #متصالح: قبول ڪنندہ را در عقد صلح گویند. #مثمن: معوض را در عقد بیع گویند. #مجنون: ڪسے ڪہ فاقد تشخیص نفع و ضرر و حسن و قبح است.
